miércoles, 5 de agosto de 2020

POLLAS COMO ROSCAS

(Agosto 2018 - agosto 2020)

Repita diez veces al día a su movil apagado:
"capitalismo, atentado,
manifestación, destrucción del Estado"
,
y de la mano de un dios sin higiene
irá de safari oculto a lo sagrado.

Intoxicación parsimoniosa,
pensamiento detrítico,
¿qué nombre darle al hermano de la perversidad
que tiene más de ignorancia que de egoísmo?
llenándote de arroz el saco,
dejándote sin techo en las urnas,
¿cuántos pilares de la democracia
están armados con muertes sospechosas?
en una sociedad centrista entran moscas
y entran pollas como roscas.

Repita diez veces al día a su movil apagado:
"capitalismo, atentado,
manifestación, destrucción del Estado"
,
y será menester de los paisanos
que el infierno sea de su agrado.

Nos sobran pioneros,
nos faltan sublimadores,
nuevos paradigmas y menos efemérides,
pero brillamos por ser pirómanos estridentes,
cuando no nos la meten doblada
llamando incorrección política a la nostalgia desfasada,
a la espera de más revoluciones
que no pasen de adhesivos en los vagones,
porque al voto indeciso le da lo mismo
mientras sea liberalismo.

sábado, 18 de julio de 2020

AMOR, VÉS A CASA

(gener 2019 - juliol 2020)

No és fàcil distingir
un ésser de llum d'un ésser de foc;
tampoc el presagi quotidià
de ser davant teu
i d'esquenes al que vindrà;
potser sí que dic que mai hi vaig creure
quan dic que mai ho vaig veure clar.

Des de la meva permanent infelicitat,
la teva felicitat m'ha estat molt bé;
vaig canviar les prioritats,
vaig parlar amb propietat,
un home que es troba a si mateix
allà on no esperava ser,
jo ja no et faré bé,
amor, vés a casa.

Amor, vés a casa,
jo ja no et faré bé;
la nostra presó té les portes obertes,
però duc el pes de les cadenes;
encara que embruti a mans plenes
llisco entre els dits,
i no deixaré taca a terra,
m'evapora l'oblit.

Dins el buit de la mà estesa
no és literal ni metafòrica la tendresa;
et vull fer plorar,
i després em trenca el cor veure't plorar.

El temps sempre troba un relat
perquè sempre queden els fets:
menys floretes que retrets.

martes, 2 de junio de 2020

TESTOSTERONA

(abril 2018 - mayo 2020)

Érase una vez la testosterona,
una Historia de testosterona
inmortalizada por la testosterona,
y, al séptimo día, más testosterona.

Ésto no pasaría con testosterona,
aquí hace falta testosterona para arreglarlo,

testosterona no identificada,
testosterona cliente,
testosterona mendiga,
testosterona pudiente,
testosterona femenina,
testosterona inconsciente,

las cien mejores obras de testosterona del siglo,
un clic y testosterona,
después de medianoche, todo es testosterona.

Bar Testosterona,
recintos llenos de testosterona,
otro caso de violación archivado por testosterona,
no toda la testosterona es testosterona,
papelinas con testosterona,
papeletas para testosterona,
revistas testosterónicas
firmado: testosterona.

Ante la duda, testosterona,
o pregúntale a testosterona,
de pequeño no te dieron una buena dosis de testosterona,
despachos de testosterona,
fosas de testosterona,
o por las buenas o por testosterona,
porque sí, testosterona.

CUANDO SE HAYAN EXTINGUIDO LAS LÁGRIMAS

(mayo 2018 - mayo 2020)

Cuando se hayan extinguido las lágrimas,
¿quién beberá de mí?
si apenas hay carne que masticar
ni ojos que aprovechar
una vez has seguido a ciegas.

En esta montaña rusa sin barreras de seguridad,
de la que no sé bajar
y en la que me agarro como puedo,
hoy toca ascenso traqueteado,
pronto, seguro, habrán curvas,
y, quién sabe cuando, caída en picado,
sentido pésame pésimamente sentido;
abunda la sal
en cualquier mar
de desconsuelo.

¿Son ésto sentimientos
o sedimentos?
¿cuál es la enfermedad mental
en la que el corazón alborotado se ríe de la conciencia tranquila?
¿cuáles los primeros auxilios
para las heridas emocionales?
¿pido mucho a la vida
si solo pido muerte?

Mi cabeza hirvió
y quemó mi pelambrera,
encontré un público fiel
en mis lesiones,
cuando se hayan extinguido las lágrimas,
en lugar de felicidad,
quedará la lucidez más peligrosa del mundo:
el pragmatismo.

lunes, 1 de junio de 2020

GINSBERG EN IBERIA

(febrero-mayo 2020)

He visto a las peores mentes de mi generación
liderar el horror masificado,
levitando en fin de semana por los barrios de clase alta
y emitido en cadenas televisivas de clase baja,
niños bien al servicio de un engranaje
revelado en conversaciones entre adultos
durante cenas en terceras residencias veraniegas
maridadas con brisa exacta y el frescor del goteo por la espalda de medias melenas mojadas,]
con el mar de fondo desde terrazas de urbanizaciones cercanas a la par que alejadas de los pueblos costeros,]
o en festivales musicales en castillos privados,
que desnudaron sus cerebros en los bolsillos de Él,
vieron cuerpos sinuosos alquilados bajo luces de neón,
y pasearon por las universidades con radiantes ojos imperturbables,
donde fueron aceptados con discreción
para absorber la retórica de los maestros de la guerra.

viernes, 22 de mayo de 2020

I WANNA BE AN ADJECTIVE

(22 de mayo del 2020)

Espinaquiano
Espinacáceo
Espinacónico
Espinacoso
Espinaquista
Espinacófilo
Espinacador
Espinaquesco
Espinacabundo
Espinaquivo
Espinacario
Espinacadizo
Espinaquil
Espinacuense
Espinacático